spoić

Wielki słownik ortograficzny PWN*

spoić spoję, spoisz, spoją; spój•cie
spojenie; -jeń

Słownik języka polskiego PWN*

spoić I — spajać I
1. «połączyć ze sobą trwale różne przedmioty lub ich elementy»
2. «zjednoczyć kogoś lub coś»
spoić II — spajać II pot. «upić kogoś»
spoić się I — spajać się «połączyć się trwale ze sobą»
Zobacz więcej wyników wyszukiwania w Słowniku języka polskiego

Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego*

spoić I
spoić II
spojenie
spój

Słowniki PWN - zobacz ofertę >>

Korpus Języka Polskiego PWN

Kliknij, aby zobaczyć „spoić” w Korpusie Języka Polskiego PWN

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego