staniczek
Wielki słownik ortograficzny PWN*
staniczek -cz•ka, -cz•kiem; -cz•ki, -cz•ków
Słownik języka polskiego PWN*
stanik
• staniczek
1. «część bielizny damskiej podtrzymująca piersi»
2. «górna część sukni od ramion do pasa (bez rękawów)»
3. «wcięty kaftanik bez rękawów, będący częścią stroju ludowego kobiet»
4. zob. gorset w zn. 1
• staniczek
