studnia
Wielki słownik ortograficzny PWN*
studnia -ni, -nię; -ni a. studzien
Słownik języka polskiego PWN*
studnia
• studzienny
1. «otwór wykopany lub wywiercony w ziemi, obudowany i wyposażony w urządzenie do wydobywania wody»
2. «miejsce otoczone ścianami wysokich domów lub skał»
3. «zstępujący prąd powietrza»
• studzienny
studnia abisyńska «studnia w postaci rury stalowej wbitej w grunt, zaopatrzona w ręczną pompę»
studnia artezyjska «studnia wykonana przez wywiercenie otworu do głęboko położonych pokładów wody, samorzutnie wypełniająca się wodą dzięki panującemu w głębi skał ciśnieniu hydrostatycznemu»