sweet

Wielki słownik ortograficzny PWN*

sweet (muz.) ndm a. sweetu, sweecie
sweet focia (pot.) sweet foci, sweet focię; sweet focie, sweet foci

Słownik języka polskiego PWN*

sweet [wym. sit] «odmiana muzyki rozrywkowej, charakteryzująca się sentymentalnym i łagodnym brzmieniem»

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego