synchroniczny
Słownik języka polskiego PWN*
synchronia
• synchroniczny • synchronicznie • synchroniczność
1. «jednoczesność występowania pewnych procesów lub zjawisk»
2. «analiza elementów współistniejących w języku w danym czasie z pominięciem zmian językowych»
• synchroniczny • synchronicznie • synchroniczność
językoznawstwo synchroniczne «językoznawstwo posługujące się metodą badania faktów językowych w sposób statyczny, bez uwzględniania ich pochodzenia i ewolucji»
pływanie synchroniczne «dyscyplina sportowa, w której duety lub większe grupy zawodniczek wykonują w wodzie układy figur gimnastycznych»