tabula
Wielki słownik ortograficzny PWN*
tabula -lę; tabul
tabula rasa ndm
Słownik języka polskiego PWN*
tabula «instytucja urzędowych ksiąg prawnych, do których wpisywano wszelkie transakcje dotyczące nieruchomości, rozpowszechniona w XVIII w.»
• tabularny
• tabularny
tabula rasa [wym. tabula raza]
1. «niezapisana karta»
2. «według J. Locke’a – pierwotny stan umysłu ludzkiego, pozbawionego wszelkiej wiedzy, która może być nabyta dopiero dzięki doświadczeniu»
Porady językowe
Korpus Języka Polskiego PWN
Encyklopedia PWN
Zagraj z nami!
