targaniec
Wielki słownik ortograficzny PWN*
tar•ganiec -ań•ca; -ań•ce, -ań•ców
Słownik języka polskiego PWN*
targaniec
1. zob. słoma targana.
2. «część mechanizmu kosiarki i żniwiarki, uruchamiająca narzędzia tnące tych maszyn»
Encyklopedia PWN
Zagraj z nami!
