tasiemiec
Wielki słownik ortograficzny PWN*
tasiemiec -m•ca; -m•ce, -m•ców
Słownik języka polskiego PWN*
tasiemiec
• tasiemcowy
1. «bardzo długi pasożyt przewodu pokarmowego»
2. pot. «o czymś bardzo długim»
• tasiemcowy
tasiemiec nieuzbrojony «tasiemiec pasożytujący w jelicie cienkim człowieka»
tasiemiec uzbrojony «tasiemiec, którego larwy pasożytują w tkance mięsnej bydła domowego»
