tonąć

Wielki słownik ortograficzny PWN*

tonąć -nę, -niesz, -ną; toń•cie; -nął, -nęła, -nęli
toń toni; tonie, toń•mi

Słownik języka polskiego PWN*

tonąć
1. «topić się»
2. «iść na dno»
3. «zagłębiać się w czymś»
4. «przestawać być widzianym, słyszanym»
5. «o jakiejś przestrzeni: być pełnym czegoś»
6. «dawać się owładnąć czemuś całkowicie»
tonący «osoba, która tonie»
• tonąca
toń
1. «głębia, głębina»
2. «część jeziora będąca rejonem połowów ryb narzędziami ciągnionymi»
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego