tuba

Wielki słownik ortograficzny PWN*

tuba tubie, tubę; tub
Tuba Dei (dzwon w Toruniu) ndm

Słownik języka polskiego PWN*

tuba
1. «opakowanie w kształcie rurki służące do przechowywania substancji półpłynnych; też: zawartość takiego opakowania»
2. «lejkowata rura służąca do wzmacniania głosu przy porozumiewaniu się na odległość»
3. «krój płaszcza, sukienki lub spódnicy o podobnym kształtcie»
4. «o kimś, kto propaguje poglądy jakiejś osoby lub organizacji»
5. «instrument dęty blaszany, basowy lub kontrabasowy, o najniższej skali»

• tubowy • tubka

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego