tundra

Wielki słownik ortograficzny PWN*

tun•dra -rze, -rę; tundr

Słownik języka polskiego PWN*

tundra «bezleśny obszar w północnej strefie podbiegunowej, na którym rosną m.in. krzewy, mchy i porosty; też: zbiorowisko roślinne tego obszaru»
• tundrowy

Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego*

tundra

Słowniki PWN - zobacz ofertę >>

Korpus Języka Polskiego PWN

Kliknij, aby zobaczyć „tundra” w Korpusie Języka Polskiego PWN

Encyklopedia PWN

Kliknij, aby zobaczyć „tundra” w Encyklopedii PWN

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego