tupać

Wielki słownik ortograficzny PWN*

tupać -pię, -pią; -p•cie
tup a. tup!
tup, tup a. tup, tup!

Słownik języka polskiego PWN*

tupnąćtupać «mocno uderzyć stopami, kopytami lub racicami o ziemię lub podłogę»
tup «wykrzyknik, zwykle powtórzony, naśladujący głośne chodzenie»

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego