turczyć
Wielki słownik ortograficzny PWN*
tur•czyć -r•czę, -r•czą; -rcz•cie
Słownik języka polskiego PWN*
turczyć «narzucać komuś język turecki, kulturę turecką lub zmuszać, by przyjął islam»
turczyć się «ulegać turczeniu»
Zagraj z nami!
