tutka
Wielki słownik ortograficzny PWN*
tut•ka -t•ce, -t•kę; -tek
profesor Tut•ka profesora Tut•ki, o profesorze Tut•ce
Słownik języka polskiego PWN*
tutka
1. pot. «papier, liść itp. zwinięte lejkowato, w kształcie stożka; też: opakowanie z tak zwiniętego papieru»
2. pot. «przedmiot w kształcie rurki»
3. daw.; zob. gilza w zn. 2.