tyczenie
Wielki słownik ortograficzny PWN*
tyczyć (wytyczać) -czę, -czą; -cz•cie
tycz cieś•la (owad) tycza cieś•li; tycze cieś•le, tyczów cieś•li
Słownik języka polskiego PWN*
tyczyć
1. «ustalać przebieg drogi dokądś; też: oznaczać drogę, trasę tyczkami»
2. zob. tyczyć się.
3. «podpierać rośliny pnące tyczkami»
tyczyć się «odnosić się do kogoś lub do czegoś»