tyk

Wielki słownik ortograficzny PWN*

tyk (włók.) -ku, -kiem
tyk-tak a. tik-tak
tyka tyce, tykę; tyk

Słownik języka polskiego PWN*

tyk I pot. «tykanie jakiegoś mechanizmu, urządzenia, np. zegara»
tyk II «gęste, matowe, czerwone płótno używane na wsypy»
tyka
1. «długa, gruba tyczka»
2. pot. «o młodym człowieku, wysokim i bardzo chudym»
3. łow.; zob. konar w zn. 2.
4. «pływający znak nawigacyjny w postaci drąga na kotwicy»

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego