unieruchomienie
Wielki słownik ortograficzny PWN*
unieruchomić -mię, -mią; -m•my, -m•cie
Słownik języka polskiego PWN*
unieruchomić — unieruchamiać
1. «uczynić coś nieruchomym»
2. «wstrzymać funkcjonowanie czegoś»
3. «uniemożliwić korzystanie z jakichś pieniędzy, funduszy»
unieruchomić kończynę «usztywnić złamaną lub zwichniętą kończynę, umieszczając ją w gipsie, łubkach itp.»