unieważnić
Wielki słownik ortograficzny PWN*
unieważ•nić -nię, -nią; -nij•cie
Słownik języka polskiego PWN*
unieważnić — unieważniać «uczynić coś nieważnym, uznać za nieważne»
unieważnić się — unieważniać się «ulec unieważnieniu»
unieważnienie małżeństwa «orzeczenie sądu stwierdzające ustanie związku małżeńskiego»