uroić

Wielki słownik ortograficzny PWN*

uroić uroję, uroisz, uroją; urój•cie

Słownik języka polskiego PWN*

uroić «wyobrazić sobie coś nieistniejącego, niedorzecznego jako rzeczywiste»
uroić się «o jakimś pomyśle, wyobrażeniu itp.: powstać w wyobraźni, przywidzieć się»
urojenie
1. «myśl, pragnienie itp. niemożliwe do urzeczywistnienia»
2. «chorobliwe, nieuzasadnione przekonanie nieustępujące pod wpływem logicznej argumentacji»
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego