ustać

Wielki słownik ortograficzny PWN*

u•stać (skończyć się) u•stanę, u•staniesz, u•staną; u•stań•cie
u•stać (wytrwać, stojąc) u•stoję, u•stoisz, u•stoją; u•stój•cie

Słownik języka polskiego PWN*

ustać I — ustawać
1. «przestać dziać się lub trwać»
2. «przestać iść, biec, pracować itp. z powodu wyczerpania»
ustać II «stojąc, wytrwać w jednym miejscu»
ustać się «o mętnym płynie: pozostając w naczyniu przez jakiś czas, stać się klarownym»

Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego*

ustać
ustanie

Słowniki PWN - zobacz ofertę >>

Porady językowe

Kliknij, aby zobaczyć „ustać” w Poradni Językowej PWN

Korpus Języka Polskiego PWN

Kliknij, aby zobaczyć „ustać” w Korpusie Języka Polskiego PWN

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego