uwieńczyć
Wielki słownik ortograficzny PWN*
uwień•czyć -ń•czę, -ń•czą; -ńcz•cie
Słownik języka polskiego PWN*
uwieńczyć
1. «zakończyć pomyślnie; też: stworzyć dzieło będące najwyższym, ostatecznym osiągnięciem»
2. «ozdobić wieńcem, kwiatami»
3. «dać nagrodę w postaci wieńca laurowego»
4. «nagrodzić za wybitne osiągnięcia w jakiejś dziedzinie»
uwieńczenie «to, co stanowi najlepszy rezultat czyjejś działalności, szczytowe osiągnięcie»