uwiędnąć

Wielki słownik ortograficzny PWN*

uwięd•nąć -nę, -niesz, -ną; -nij•cie; uwięd•nął a. uwiądł, -d•ła, -d•li; uwięd•nąwszy a. uwiądł•szy

Słownik języka polskiego PWN*

uwiędnąć
1. «o roślinach lub ich częściach: stracić świeżość, jędrność»
2. «o ludziach: stracić siły, zdrowie, chęć do życia»
3. «stracić na sile, na intensywności»
uwiędły, uwiędnięty
1. «o roślinach lub ich częściach: taki, który uwiądł»
2. «o twarzy, cerze: zmizerniały, postarzały»
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego