wianek

Wielki słownik ortograficzny PWN*

wianek -n•ka, -n•kiem; -n•ki, -n•ków
wian•ki -n•ków
cuda-wian•ki cudów-wianków, cudom-wiankom

Słownik języka polskiego PWN*

wianek
1. «kółko uplecione z kwiatów, gałązek itp., noszone na głowie jako ozdoba; też: ornament o takim kształcie»
2. «pewna liczba przedmiotów nanizanych na związany koliście sznurek lub splecionych ze sobą»
3. «o czymś mającym kształt koła lub półkola»
4. daw. «dziewictwo»

• wianuszek
wianki «zwyczaj puszczania wianków na wodę w noc świętojańską, połączony z wróżbami i zabawą»

Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego*

wianek

Słowniki PWN - zobacz ofertę >>

Porady językowe

Kliknij, aby zobaczyć „wianek” w Poradni Językowej PWN

Korpus Języka Polskiego PWN

Kliknij, aby zobaczyć „wianek” w Korpusie Języka Polskiego PWN

Encyklopedia PWN

Kliknij, aby zobaczyć „wianek” w Encyklopedii PWN

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego