wygnanie

Wielki słownik ortograficzny PWN*

wy•gnanie
wy•gnać -am, -ają

Słownik języka polskiego PWN*

wygnanie
1. «czasowe lub dożywotnie wydalenie kogoś z kraju z pozbawieniem praw obywatelskich»
2. «przymusowy pobyt poza krajem, zwykle bez możliwości powrotu do ojczyzny»
wygnać, wygonić — wyganiać
1. «zmusić kogoś lub coś do opuszczenia zajmowanego miejsca, do wyjścia skądś»
2. «wyprowadzić zwierzęta hodowlane z obór na pastwisko»
3. «stać się powodem czyjegoś odejścia»
4. «przestać myśleć o kimś lub o czymś»

Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego*

wygnanie
wygnać

Słowniki PWN - zobacz ofertę >>

Porady językowe

Kliknij, aby zobaczyć „wygnanie” w Poradni Językowej PWN

Korpus Języka Polskiego PWN

Kliknij, aby zobaczyć „wygnanie” w Korpusie Języka Polskiego PWN

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego