wykoślawienie

Wielki słownik ortograficzny PWN*

wykoślawienie; -wień
wykoślawić -awię, -awią; -aw, -aw•cie

Słownik języka polskiego PWN*

wykoślawienie
1. «to, co jest wykoślawione»
2. pot. «deformacja, odstępstwo do normy»
wykoślawićwykoślawiać
1. «wykrzywić coś, zwykle buty, obcasy itp.»
2. pot. «zniekształcić, przeinaczyć»
3. pot. «oddziałać na kogoś, na coś niszcząco»
wykoślawić sięwykoślawiać się
1. «o butach, obcasach itp.: wykrzywić się»
2. pot. «ulec deformacji»

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego