wykoślawić
Wielki słownik ortograficzny PWN*
wykoślawić -awię, -awią; -aw, -aw•cie
wykoślawienie; -wień
Słownik języka polskiego PWN*
wykoślawić — wykoślawiać
1. «wykrzywić coś, zwykle buty, obcasy itp.»
2. pot. «zniekształcić, przeinaczyć»
3. pot. «oddziałać na kogoś, na coś niszcząco»
wykoślawić się — wykoślawiać się
1. «o butach, obcasach itp.: wykrzywić się»
2. pot. «ulec deformacji»