wytrącanie
Wielki słownik ortograficzny PWN*
wy•trącać -am, -ają
Słownik języka polskiego PWN*
wytrącić — wytrącać
1. «trąciwszy, spowodować upuszczenie czegoś przez kogoś»
2. «wyrwać kogoś z jakiegoś stanu»
3. «wyodrębnić składniki z roztworu»
wytrącić się — wytrącać się «o składnikach czegoś: wyodrębnić się z roztworu»
Korpus Języka Polskiego PWN
Encyklopedia PWN
Synonimy
Zagraj z nami!
