wytłuc
Wielki słownik ortograficzny PWN*
wy•tłuc -tłukę, -tłuczesz, -tłuką; -tłucz•cie; -tłukł; -tłukł•szy; -tłuczony
Słownik języka polskiego PWN*
wytłuc — wytłukiwać
1. «uderzeniem wybić coś»
2. «rozbić wiele czegoś na kawałki»
3. pot. «o opadach atmosferycznych: padając, zniszczyć jakieś rośliny»
4. pot. «mocno kogoś zbić»
5. pot. «pozabijać wielu lub wszystkich»
wytłuc się
1. pot. «zabić jeden drugiego wzajemnie»
2. «o wielu przedmiotach: zostać wytłuczonym»
3. pot. «pobić się z wieloma osobami»
Korpus Języka Polskiego PWN
Zagraj z nami!
