zaprawić
Wielki słownik ortograficzny PWN*
za•prawić -awię, -awią; -aw, -aw•cie
za•prawiony; -wieni
Słownik języka polskiego PWN*
zaprawić — zaprawiać
1. «dodać coś do czegoś dla nadania odpowiedniego wyglądu, smaku lub odpowiedniej konsystencji»
2. «wdrożyć kogoś do czegoś»
3. «nadać czemuś jakiś odcień lub wyraz»
4. pot. «mocno kogoś uderzyć»
zaprawiony pot. «podpity lub pijany»