zapłodnić
Wielki słownik ortograficzny PWN*
za•płod•nić -nię, -nią; -nij•cie
za•płod•nienie; -d•nień
Słownik języka polskiego PWN*
zapłodnić — zapładniać
1. «spowodować połączenie się komórki jajowej z plemnikiem w jedną komórkę»
2. «pobudzić kogoś do twórczej działalności»
zapłodnienie «połączenie się komórki jajowej z plemnikiem w jedną komórkę stanowiącą zawiązek nowego organizmu»
zapłodnienie in vitro, zapłodnienie pozaustrojowe «zabieg polegający na zapłodnieniu komórki jajowej poza organizmem kobiety i wszczepieniu rozwijającego się zarodka do jamy macicy»