zastygły

Wielki słownik ortograficzny PWN*

za•styg•ły; -g•li
za•styg•nąć -g•nę, -g•niesz, -g•ną; -g•nij•cie; -gł a. -g•nął, -g•ła, -g•li; -gł•szy a. -g•nąwszy

Słownik języka polskiego PWN*

zastygły
1. «taki, który stygnąc, zmienił się w twardą masę»
2. «taki, który znieruchomiał»
3. «o twarzy: pozostający w jakimś grymasie»
4. «taki, który przybrał określoną postać i przestał się zmieniać»
zastygnąćzastygać
1. «stygnąc, zmienić się w twardą masę»
2. «znieruchomieć»
3. «o twarzy, oczach: przybrać jakiś wyraz»
4. «przybrać określoną postać i przestać się zmieniać»

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego