łyko
Wielki słownik ortograficzny PWN*
łyko -ka, -kiem; łyk
Słownik języka polskiego PWN*
łyko «tkanka drzew i krzewów przewodząca substancje organiczne, tworząca pod korą włóknistą, lekko wilgotną warstwę»
• łykowy • łyczko
• łykowy • łyczko
wawrzynek wilcze łyko, wilcze łyko «krzew o różowych, wonnych kwiatach i czerwonych, trujących owocach»