ścienić
Wielki słownik ortograficzny PWN*
ścienić -nię, -nią; ścień•cie
Słownik języka polskiego PWN*
ścienić I — ścieniać I «uczynić cienkim lub cieńszym przez obróbkę mechaniczną»
ścienić II — ścieniać II daw. «osłonić przed światłem, rzucając cień»