ślepiec

Wielki słownik ortograficzny PWN*

ślepiec (człowiek) -p•ca; -p•cy, -p•ców
ślepiec (zwierzę) -p•ca; -p•ce, -p•ców

Słownik języka polskiego PWN*

ślepiec
1. «człowiek ślepy»
2. «podziemny gryzoń o oczach ukrytych pod skórą»

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego