świadek

Wielki słownik ortograficzny PWN*

świadek -d•ka, B.= D., -d•kiem; -d•kowie, -d•ków (skrót: św.): świadek Jehowy
świadek (góra, ostaniec) -d•ka, B.= M.; -d•ki, -d•ków

Słownik języka polskiego PWN*

świadek
1. «osoba obecna przy czymś i mogąca opowiedzieć o tym»
2. «osoba powołana przez sąd do złożenia zeznań dotyczących okoliczności rozpatrywanej sprawy»
3. «osoba obecna przy dokonaniu aktu prawnego i potwierdzająca podpisem ten akt»

• świadkowa
fałszywy świadek «świadek celowo składający zeznania niezgodne z prawdą»
świadek incognito «świadek w procesie karnym, którego dane personalne nie są ujawniane ze względów bezpieczeństwa»
Zobacz więcej wyników wyszukiwania w Słowniku języka polskiego

Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego*

świadek

Słowniki PWN - zobacz ofertę >>

Porady językowe

Kliknij, aby zobaczyć „świadek” w Poradni Językowej PWN

Korpus Języka Polskiego PWN

Kliknij, aby zobaczyć „świadek” w Korpusie Języka Polskiego PWN

Encyklopedia PWN

Kliknij, aby zobaczyć „świadek” w Encyklopedii PWN

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego