dudnić

Wielki słownik ortograficzny PWN*

dudnić -dnię, -dnią; -dnij•cie
zgłoś uwagę

Autentyczne przykłady użycia w Korpusie

…w grubej spała ciemności. Z hukiem przetoczył się ogromny powóz dudniąc po bruku.
Mochnacki posłał zdziwione spojrzenie w kierunku wyciągniętej nieruchomo…

 

…i mebli tonących już w półmroku. Za oknem, na sali, dudniło coś i szumiało jak w garnku przyłożonym do ucha – a…

 

…na nielicznych przechodniów stąpających uroczyście w rytm werbli, które wciąż dudniły w korytarzach. Niedaleko szpitala doleciał go zapach dwóch idących za…

 

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego