dziurawić

Wielki słownik ortograficzny PWN*

dziurawić -awię, -awią; -aw, -aw•cie
zgłoś uwagę
Zobacz więcej w naszym serwisie o "dziurawić"

Autentyczne przykłady użycia w Korpusie

…klaksonu budzili się, szarpali sznur uwiązany do miedzianego kółka, które dziurawiło mokre nozdrza bydlęcia, i zanim minął arbę, już im głowy…

 

…w momencie, gdy odskoczyły, doczekał się swojej kuli.
Dwa trzaski dziurawionego szkła, warknięcie, podmuch – i już było po wszystkim.
Otwór w…

 

…relacjami; to, przepraszam za wzniosłe słowo, męczennik, wystawiony na ciosy, dziurawiony strzałami jak święty Sebastian. Jest w tej twórczości nie tylko…

 

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego