dziwnie

Wielki słownik ortograficzny PWN*

dziw•nie; -ej
zgłoś uwagę
Zobacz więcej w naszym serwisie o "dziwnie"

Autentyczne przykłady użycia w Korpusie

…coraz rzadziej cytowany dziś poeta, ponieważ to nie posłowie zareagowali dziwnie, to sytuacja, w jakiej się znaleźli, była dziwna – by zacytować…

 

…porządnie mnie zagłuszał.
– Od pułkownika Jedliny – powiedział, patrząc na mnie dziwnie. – Dwadzieścia cztery osiemnaście. Mam pani towarzyszyć.
– Niech pan sobie znajdzie…

 

…nie zna...
Hans jakby zmarkotniał.
– Chyba zajdę, żeby posłuchać. – Patrzy dziwnie w oczy proboszcza.
– Tak jak zachodzili do tego kościoła nasi…

 

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego