pełnoprawny

Wielki słownik ortograficzny PWN*

peł•no•praw•ny; -ni
zgłoś uwagę
Zobacz więcej w naszym serwisie o "pełnoprawny"

Autentyczne przykłady użycia w Korpusie

…ale tego nie biorę pod uwagę, gdyż nigdy nie był pełnoprawnym lokatorem, "waletował" jedynie przez jakiś czas. Najważniejsze, że nie brano…

 

…powrocie do Anglii zamieszkał w Londynie. W roku 1781 został pełnoprawnym członkiem Akademii Królewskiej. Nie znalazł jednak uznania wśród innych członków…

 

…jest możliwa. Przez cały okres spłaty zadłużenia nie jesteśmy bowiem pełnoprawnymi właścicielami auta. Stanowi ono zabezpieczenie wierzytelności banku. Zwykle jest to…

 

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego