świstać

Wielki słownik ortograficzny PWN*

świs•tać świsz•czę a. świs•tam, świsz•czą a. świs•tają; świszcz•cie a. świs•taj•cie
zgłoś uwagę
Zobacz więcej w naszym serwisie o "świstać"

Autentyczne przykłady użycia w Korpusie

…To było najtrudniejsze. Podczas swojej pierwszej prawdziwej bitwy stracił głowę. Świszczące kule do tego stopnia przestraszyły kilkunastoletniego chłopca, że uciekł z…

 

…zabobonach średniowiecznych. Mówiła chropawym szeptem, jakby tarł kamieniem o kamień. Świszczący szept wydobywał się z gardła wraz z oddechem. Dwa masywne…

 

…szeptem Elka.
– Aha. Żeby się tylko wiatr nie zerwał. Bo świszcze podobno w mikrofony. I zrobi mi z włosów pekińczyka w…

 

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego