zwinnie

Wielki słownik ortograficzny PWN*

zwin•nie; -ej
zgłoś uwagę
Zobacz więcej w naszym serwisie o "zwinnie"

Autentyczne przykłady użycia w Korpusie

…aż chrupnęło, wyrwał się, skoczył w drzwi. Pamiętał o ostrzeżeniu, zwinnie ominął leżącą tuż za progiem zawęźloną słomę.
Ścigający go Kyrielejson…

 

…w fincie na twarz, gdy odruchowo zasłonił głowę lewą ręką, zwinnie odwróciła miecz w dłoni i chlasnęła go pod pachę, ciosem…

 

…się polnymi drogami do miasta szczupła postać z bańkami mleka. Zwinnie pokonywała nierówności terenu, jakby wcale nie odczuwała przygniatającego ją ciężaru…

 

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego