dębu

Wielki słownik ortograficzny PWN*

dąb dębu, dębie; dęby, dębów: dąb Bartek
Dęba -bie (miejscowość); przym.: dębski
dęba tylko w zwrocie: stanąć dęba
Nowa Dęba Nowej Dęby, Nową Dębę; przym.: nowodębski

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego