superintendent

Słownik języka polskiego PWN*

superintendent
1. «duchowny protestancki będący zwierzchnikiem duchowieństwa określonego terytorium»
2. daw. «intendent naczelny – przełożony działu gospodarczego jakiejś instytucji»
3. daw. «naczelnik komory celnej»
zgłoś uwagę

Autentyczne przykłady użycia w Korpusie

…ze stylem Marcina Krowickiego (1501-1573), ministra, a z czasem superintendenta kalwińskiego zboru podlaskiego, który w Obronie nauki prawdziwej... tak m…

 

…posiadać musiał własną mennicę. Sądzę raczej, że ich przodkowie, będąc superintendentami w mennicach taką monetę bić kazali.
Znamy wiele odmian tego…

 

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego