tara  I

Słownik języka polskiego PWN*

tara I «prostokątna blacha falista oprawiona w drewnianą ramę, służąca dawniej do tarcia bielizny przy praniu»
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego