asystent
Wielki słownik ortograficzny PWN*
asystent -n•cie; -n•ci, -n•tów
Słownik języka polskiego PWN*
asystent
• asystencki • asystentka
1. «osoba pomagająca specjaliście przy wykonywanej przez niego pracy»
2. «stanowisko na wyższej uczelni lub w instytucie naukowym niższe od adiunkta; też: osoba zajmująca to stanowisko»
• asystencki • asystentka