wisieć

Wielki słownik ortograficzny PWN*

wisieć wiszę, wisisz, wiszą; wiś•cie; wisiał, wisieli

Słownik języka polskiego PWN*

wisieć
1. «być zawieszonym gdzieś, na czymś»
2. «zwieszać się ku dołowi»
3. «o ubraniu: być zbyt luźnym»
4. «utrzymywać się nad ziemią pozornie w bezruchu»
5. «być straconym przez powieszenie»
6. «coś daje się gdzieś odczuć»
7. «o czymś niebezpiecznym: zagrażać komuś»
8. pot. «być winnym komuś jakąś sumę pieniędzy»
9. posp. «być dla kogoś zupełnie obojętnym, nieważnym»
most wiszący «most zawieszony na linach stalowych i łańcuchach, wspartych na wysokich podporach»
ogrody wiszące «w starożytności: ozdobne ogrody babilońskie założone na wspartych o słupy tarasach»

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego