W następnych paragrafach scharakteryzowane zostaną podstawowe zasady odmiany i pisowni obcych nazw osobowych odnoszących się do mężczyzn. Ze względu na znaczny stopień trudności tego problemu językowego zasób osobowych nazw własnych w słowniku został rozbudowany. W artykułach hasłowych podane też zostały trudniejsze formy fleksyjne tworzone od nazw własnych. Pewnym ułatwieniem dla piszących może być możliwość nieodmieniania niektórych nazwisk, dopuszczalna, gdy nazwisko zostanie poprzedzone imieniem lub rzeczownikiem pospolitym (np. minister, prezydent). Możliwość taka dotyczy głównie nazwisk zakończonych na -e, -o oraz akcentowanych na ostatniej sylabie. Jeśli tego rodzaju możliwość w odniesieniu do określonego nazwiska istnieje, zostało to podane w odpowiednim artykule hasłowym słownika.