dokądś
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... jeszcze podówczas samochodów.
Chodnikiem spieszyli ludzie, popychający się łokciami,
zawsze dokądś się spieszący, rozdrażnieni, podnieceni
i zniecierpliwieni.
W każdym domu pełno... - ... przy porwaniach. Wywiad nilfgaardzki zapragnął schwytać mnie, Faoiltiarnę, żywego, zawieźć dokądś, zakneblowanego, zapiętego po uszy w kaftan bezpieczeństwa. Sprawa zagadkowa, powiedziałbym...
- ... piórko w pewnej części ciała. Bo ciągle muszę coś robić, dokądś pędzę. Lubię, gdy dużo się dzieje.
Podobno z wiekiem pewne... - ... ojców lazarystów, ale my nie bardzo wierzyliśmy, że mogą nas dokądś stąd przenieść: to był nasz dom i nasza szkoła, tu...
- ... cywilizacji. Stąd da się też gdzieś dojechać! Stąd drogi prowadzą dokądś tam, no może nie koniecznie od razu do Rzymu, ale...
- ... i jakąś instynktowną, tropiczną sprawność. Głowa, ręce i nogi zmierzały dokądś, krótkie okrzyki: "TU, TU!"... "Nie, nie - TAM!", "Gdzie tam, widzisz...
- ... Nawet Gawriła unikał rozmów ze mną, był zaaferowany i wciąż dokądś się śpieszył.
Nieustannie mżył deszcz; wczesne chłody i słoty jesienne... - ... olejkiem. Zawsze tak było, że gdy członek królewskiego rodu zapragnął dokądś się udać, korzystał z królewskich lektyk, niesionych w powietrzu przez...
- ... Cezaremu widzieć dwoje kilkoletnich dzieci przytulonych do siebie i wędrujących dokądś długą Franciszkańską ulicą. Nożyny ich tonęły w czarnym, rzadkim i...
- ... nasze dzieciaki wychodzą gdzieś z domu, idą do kogoś, muszą dokądś pojechać. A ja pamiętam, że wtedy całe podwórko po południu...
