karykaturalnie
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... ośnieżonych przestrzeniach, kroczył śmiesznym, kaczkowatym, lecz pewnym chodem na swych karykaturalnie rozpłaszczonych stopach. Rohan kazał mu stanąć, a sam z ludźmi...
- ... Jakże błahe wydają się teraz te wszystkie przelotne zdrady, jak karykaturalnie rysują się zmysłowe przygody. A więc już teraz bez zgrzytów...
- ... nos. W gładkiej tafli zdążyłem dostrzec przekrwione oczy i spoconą, karykaturalnie wykrzywioną twarz. Od tej chwili nie wiedziałem już, co dalej...
- ... bolesny kompleks bycia Polakiem i znoszenia, jako swoich, tego mnóstwa karykaturalnie wykrzywionych gęb ludzkiej masy, której liczne cechy są przygnębiające. Przeciwko...
- ... kościoła, otoczonego gromadą żołnierzy w papachach. Bliżej stojący, o twarzach karykaturalnie mongolskich, godzili w pierś chłopca bagnetami. W głębi kościoła widać...
- ... poprzestać. I dlatego niewiasty - inaczej niż u Erazma - przed chwilą karykaturalnie przerysowane, zdobywają się na wcale rozsądny program reform politycznych, m...
- ... zabawnej powieści Ilfa i Pietrowa, zatytułowanej Złote cielę, występują dwaj karykaturalnie nakreśleni duchowni katoliccy, których cenzura II Rzeczypospolitej nakazała usunąć z...
- ... czubkach palców, nadmiernie rozciąga staw kolanowy oraz skokowy i wygląda karykaturalnie. To samo dotyczy ogona, który ma być uniesiony do góry...
- ... okupujący ławki, panienki lekkich obyczajów itp. Jedne twarze odrażające, inne karykaturalnie zniekształcone. Roman Hennel portretował taki Kraków kilka lat. Natomiast śmiesznie...
