nawisły
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... w przeraźliwym ostrowidzeniu, tę sprawę przeklętą, co jak gryzący opar nawisła tu odwiecznie w głuchym, niskim powietrzu wsi, jątrzyła utajonym dreszczem...
- ... nie można było inaczej niż pełzając na czworakach, tunelem pod nawisłą tarniną, a ten nakręcał i należało dobrze go znać. Wewnątrz...
- ... zasiedzenie...
- T0 ma być obóz jeńców?!... - porucznik podniósł ręce pod nawisłe niebo kazamatów i trwał skamieniały.
- Niech pan nie bluźni... - szepnął... - ... morze, zdradzieckie i mściwe. Ciemnieje coraz bardziej, z czarnych, nisko nawisłych chmur spada ulewa.
Nieprzerwane strugi deszczu zalewają świat. Deszcz jest...
- ... że ojciec siedzi na kanapie i patrzy na nią spod nawisłych brwi - pytająco Władyś stał pod ścianą, zmieniony na twarzy. On...
- ... burą, pozbawioną już zieleni ziemią a niebem mrocznym i nisko nawisłym.
Grześ przyszedł rano do warsztatu rozdygotany. Z poświstem wciągał nozdrzami... - ... szła zagłada, jakby cień pełgających łun dalekiej wojny przemykał po nawisłym, stepowym niebie.
22
Zbliżyli się do drewnianego domku, który stał... - ... ludzi rozpartych za stołem. Pobladł i wzdrygnął się, jak przed nawisłym tuż-tuż, ohydnym a nieuchronnym ciosem... Jakiś dławiący spazm ściskał...
- ... dzień ruskich Zaduszek było dość chłodno, wiał północny wiatr pod nawisłymi, skłębionymi chmurami. Słońce przepadło i okolicę zasnuła szarość. Gospodynie, baby...
- ... z daleka, od strony gór, nadbiegła wilczyca
i znikła pod nawisłymi gałęźmi figowego drzewa.
Teofil wrócił do początku i dopiero teraz...
